vrijdag

Princess Hook

Waar heb je die tas gehaald?
Zelf gemaakt (bloos)
Amai, wat maak je zo nog?
De rok die ik aanheb en de tas van die andere collega.
Oh, echt?! Super! Zoveel creatieve mensen hier. Daar moeten we iets mee doen.

Echt gebeurd, de conversatie tussen een collega en mezelve op een warme augustusdag (hebt u ook moeite u in te beelden wanneer dat ook weer was? En een week later hadden we ons opgegeven om een creatieve kerstmarkt te organiseren voor een goed doel. Zowaar, we vonden dadelijk een hele hoop enthousiastelingen die mee wilden organiseren. Zelfs wat creatievelingen die vanalles willen maken, maar wat vast zitten met inspiratie.

En dus schuim ik al weken de verschillende blogs af op zoek naar leuke spulletjes om te maken. En bleek dat er zoveel leuks gehaakt wordt! En dat was mijn blinde vlek. Zo graag ik ook wou, een haaknaald en garen met het boekje ernaast, het werd niks. Maar kijk, dankzij het democratische www per filmpje geleerd! De tip en het laatste duwtje kwam van haar en met dank aan de dames van www.handwerkles.nl is dit na een week het gemengde resultaat:

Het linkerbloemetje is een aangepaste versie van dit patroon, en komt al zeker op de kerstmarkt! Ik ben al helemaal verslaafd aan haken. Onze kat vindt het ook super...

En het favoriete lijstje van projectjes die ik zeker eens ga proberen, en als ik ze op redelijke termijn in elkaar krijg natuurlijk overal braaf gaan vragen of ik ze mag gebruiken:

Het lepelvliegtuigje van leven met liv

Het hartje-bladwijzer van van ons thuis



zondag

Naaien voor "ikke wil ook -ers"

"Ikke ook naaien"

Met deze woorden kwam ons vierjarig neefje bij zijn oma. Oma een beetje in paniek, hoe laat ik een 4-jarige dat doen?

Toen herinnerde ik me dat mijn oma toen we klein waren honderden borduurkaarten maakte voor ons. Eenvoudig, maar om dezelfde reden. Mijn kleine zusje mocht nog niet helpen aan de naaimachine en moest dus ook iets krijgen. Aangezien de kriebels bij mij toch ook van mijn oma kwamen, dacht ik, dat kan ik ook!
Alleen, mijn oma was heel haar leven lerares en begenadigd met een tekentalent. Dat heb ik niet... dus doe ik het met tekeningen van een ander.

Zo doe ik het:
Nodig:

- stevige kartonnetjes (hier 12 op 17cm, vanuit de verpakking van onderbroeken, jawel)

- een vulpotlood en een dikke marker

- carbonpapier

- een prikpen en een prikondergrond (hier een restje mousse uit de garage)

- En enkele eenvoudige tekeningen (ik koos ze uit mijn favoriete kleurboek van Nijntje)

Eerst leg je de kartonnen kaart onder de tekening en schuif je er het carbonpapier onder. Met het vulpotlood (zonder er een stukje potlood uit te laten komen) teken je de lijnen over.


Je krijgt dan een flauwe lijn op de kaart, die trek je over met de dikkere marker.


Dan leg je de kaart op de prikondergrond en prik je gaatjes om de centimeter ongeveer. Let er wel op dat je zeker een gaatje prikt op alle punten waar 2 lijnen kruisen. Ik begin meestal met eerst al die punten te prikken, en dan telkens ertussen.


Een paar eindjes wol en een grote borduurnaald erbij, en het is een leuk cadeautje!


Ik had er ook nog snel een mooi zakje voor gemaakt, maar dat was zo op het laatste moment, dat een foto trekken niet meer lukte!

Voor alle duidelijkheid, het is niet de bedoeling dat een 4-jarige dit alleen doet, maar altijd met de hulp van een oma of andere naailiefhebber.