Met deze woorden kwam ons vierjarig neefje bij zijn oma. Oma een beetje in paniek, hoe laat ik een 4-jarige dat doen?
Toen herinnerde ik me dat mijn oma toen we klein waren honderden borduurkaarten maakte voor ons. Eenvoudig, maar om dezelfde reden. Mijn kleine zusje mocht nog niet helpen aan de naaimachine en moest dus ook iets krijgen. Aangezien de kriebels bij mij toch ook van mijn oma kwamen, dacht ik, dat kan ik ook!
Alleen, mijn oma was heel haar leven lerares en begenadigd met een tekentalent. Dat heb ik niet... dus doe ik het met tekeningen van een ander.
Zo doe ik het:
Nodig:
- stevige kartonnetjes (hier 12 op 17cm, vanuit de verpakking van onderbroeken, jawel)
- een vulpotlood en een dikke marker
- carbonpapier
- een prikpen en een prikondergrond (hier een restje mousse uit de garage)
- En enkele eenvoudige tekeningen (ik koos ze uit mijn favoriete kleurboek van Nijntje)
Eerst leg je de kartonnen kaart onder de tekening en schuif je er het carbonpapier onder. Met het vulpotlood (zonder er een stukje potlood uit te laten komen) teken je de lijnen over.
Je krijgt dan een flauwe lijn op de kaart, die trek je over met de dikkere marker.
Dan leg je de kaart op de prikondergrond en prik je gaatjes om de centimeter ongeveer. Let er wel op dat je zeker een gaatje prikt op alle punten waar 2 lijnen kruisen. Ik begin meestal met eerst al die punten te prikken, en dan telkens ertussen.
Een paar eindjes wol en een grote borduurnaald erbij, en het is een leuk cadeautje!
Ik had er ook nog snel een mooi zakje voor gemaakt, maar dat was zo op het laatste moment, dat een foto trekken niet meer lukte!
Voor alle duidelijkheid, het is niet de bedoeling dat een 4-jarige dit alleen doet, maar altijd met de hulp van een oma of andere naailiefhebber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten