vrijdag

Afscheid

Afscheid nemen is niet gemakkelijk. Dus proberen we dat te verlichten. Ik doe dat door te naaien. Veel te naaien. Maar zelfs in zo een actieve modus, krijg ik niet op mijn eentje 20 cadeautjes bij elkaar voor het team van de palliatieve afdeling.

Daarvoor hebben we dan naaivriendinnetjes! Ik ging nog op stoffenzoektocht in Kapellen. En kreeg letterlijk tranen in mijn ogen toen de verkoopster uit de reserve nog een groene rol van de Soft Cactus tevoorschijn toverde.

Op onze naaiavond hielp iedereen een beetje. Nog enkele stuks bijmaken en dan kunnen we een hoop mensen blij maken.

IMG_0518

woensdag

Dankjewel zeggen in stijl

Nu ik niet meer vijf keer per week naar het ziekenhuis rijd, valt er een beetje een leegte. Vooral omdat we daar allemaal, zieke en familie op zo een geweldig prachtige manier opgevangen werden. Iedereen kende ons bij naam en toenaam, en de familiebanden (wees gerust, in onze familie is dat echt niet evident). Dus willen wij op allerlei manieren het team van de afdeling een hart onder de riem steken zodat zij hun prachtige werk verder kunnen zetten.

Het dekentje was heel erg populair bij de verpleegsters. Zowel het motiefje als het feit dat het zelfgemaakt was. Toen een stagiaire haar laatste dag had, wilden we haar iets meegeven, dus ging ik op zoek naar een andere kleur van hetzelfde stofje. Het nieuwe Zo Geknipt boek lag te popelen om uitgeprobeerd te worden, dat was een mooie combinatie.

IMG_0514

Het viel in de smaak… dus volgt er nog voor de rest van het team.

zaterdag

Koppiger dan het dekentje

Ondanks mijn goede voornemens werd het hier weer stil. Eigenlijk omdat mijn hele leven even stilstond. Een heel dicht familielid dat al meer dan 2 jaar tegen kanker vocht is nu niet meer… en hoewel we het al van in augustus zagen aankomen, en we dan ook heel veel tijd voor haar konden maken en zoveel mogelijk bij haar blijven in haar laatste maanden, doet het verdorie pijn.

Machteloos, dat voelde ik me ook. Vooral eens ze opgenomen werd op een palliatieve afdeling. Daar werd heel erg goed voor haar gezorgd, ongelooflijk goed zelfs. En zo konden wij “gewoon” op bezoek gaan. Maar ik en stilzitten, dat gaat niet… Het dekentje dat ze vorig jaar in december kreeg liet ze niet los, maar het was met goedkope en dus heel synthetische wellnesfleece. Zweten deed ze daar in dat ziekenhuis. Dus ik zag een mogelijkheid. Een katoenen versie moest het worden.

Katoenen fleece bleek niet zo gemakkelijk te vinden als ik had gehoopt, toch niet in de kleur die ik wilde. Het werd uiteindelijk bij Ki&Ko besteld. Het stofje dat ik wilde gebruiken was namelijk het heerlijk zachte Soft Cactus.

En vloeken dat ik heb gedaan. Echt waar. Ik wilde te snel zijn, dus trok het helemaal scheef. Helemaal losgetornd, op het bed opgespannen met speldjes (de wederhelft verklaarde me volledig krankzinnig) en toen lukte het wel.

IMG_0509

Een mooie draad aan de muur voor de vele kaartjes, en de ziekenhuiskamer zag er heel wat vrolijker uit.

IMG_0513

donderdag

Easy peasy cadeauzakjes

Cadeautjes vinden is al lastig… maar nog lastiger vind ik het mooi inpakken! Bij de oorbellenreeks vond ik dat mooie zakjes wel hoorden, en aangezien ik er veel nodig had, ging ik op zoek naar een heel eenvoudige manier om ze in bandwerk te maken helemaal met de overlock. En kijk, ik heb nog foto’s genomen ook.

IMG_0476

Ik maakte er 40 in 3 uur, met 8 keer kleuren herinrijgen van de overlock bij… snelle zakjes dus en ideaal voor restjes.

Wat heb je nodig?

- restjes stof, hoe groot hangt af hoe groot je het zakje wil, kom ik dadelijk op terug
- bijpassende lintjes
- bijpassend of contrasterend garen voor de overlock (1 koon is genoeg)

Hoe groot?

Ik maakte zakjes voor kleine kartonnetjes met oorbellen, je moet altijd rekenen dat je afgewerkt zakje 2cm breder wordt dan wat je wil verpakken, en 5 cm hoger, om het nog mooi dicht te strikken. Hier een foto om je de verhouding te zien:

IMG_0474

Deze zakjes zijn 11,5cm hoog en 6,5cm breed. Hiervoor begon ik met een lapje van 12cm hoog op 14cm breed. Dat klinkt raar, maar als je een print hebt moet je hier wel even op letten.

Eigen afmetingen? Als je een zakje wil van X cm hoog en Y cm breed, moet je een lapje nemen van X+ 0,5cm hoog en (Yx2) + 1cm breed. Een slimme verstaander heeft al door dat ik met de overlock een naadwaarde van 0,5cm gebruik. Stik je met de naaimachine, verdubbel dan de naadwaarde die ik erbij tel.

Aan de slag

Met een rolzoom werk je een lange kant af, dat wordt de bovenkant. Steek een leuk gekleurde draad in de onderste grijper (diegene die je eerst moet inrijgen), in de andere grijper en de rechter naald steek je neutrale kleuren. Ik gebruikte beige serafil en je ziet er niets van. De linker naald gebruik je niet. Voor de juiste spanningen die je moet gebruiken, kijk je best even naar de handleiding van je overlock, of geef een gil in de commentaren als dat niet lukt.

IMG_0466

Vouw een lintje dubbel en speld het vast op 2 à 3 cm van de bovenkant (hoe stugger de stof, hoe meer ruimte je moet laten.

IMG_0467

Vouw het lapje nu dubbel, het overlockte randje op elkaar, het lintje mooi naar binnen.

IMG_0468

Met een gewone 3-draads overlocksteek (herinrijgen, jawel…) ga je nu van boven, over de hoek naar onder. Hoe je bovenaan de ketting vastlegt, mooi de hoek neemt en op het einde de ketting weer vastlegt wordt hier perfect uitgelegd, al zal je een beetje moeten scrollen. Denk er ook aan je speldje op tijd weg te nemen voor het tegen het mes van de overlock komt!!

IMG_0471

Zij die goed opletten zien dat ik op het einde niet meer afgehecht heb… wel, eigenlijk zit dat helemaal onderaan en stoort dat niet. In het kader van snelle bandwerk kan je dat gerust zo laten. De perfectionisten onder ons zullen dit waarschijnlijk niet zomaar kunnen laten passeren.

Keren, hoekjes uitduwen, even strijkijzer erop en klaar! (als je met de naaimachine werkt, best hoekjes bijknippen voor je keert)

IMG_0473

 

Ik maakte het mezelf voor sommige zakjes nog gemakkelijker. Als stof koos ik een kussensloop van IKEA en ik behield gewoon de zoom die er al inzat als afgewerkte bovenkant. Dan sla je gewoon de allereerste stap over. Je kan ook zelf zoompjes maken, maar volgens mij gaat de tijd die erin steekt dan wel exponentieel omhoog!

IMG_0470

woensdag

Breiwerk

Niet van mij, nee hoor, dat lukt me niet. Naaien, haken, met papier spelen, geef het me allemaal. Maar breien? Echt, dat is een priem te veel.

Niet zo voor mijn schoonmoeder. En ik vond dat haar creaties toch ook eens een publiek verdienden dus heb ik ze hier even te gast, kijk maar eens welke beestenboel ze al bij elkaar heeft!

IMG_0449

Detail foto’s:

IMG_0451

IMG_0452

IMG_0453

IMG_0454

zaterdag

Volwassen

Voor mijn verjaardag lang geleden kreeg ik een bon… en ik besloot er eindelijk eens een “volwassen” werk-hand-laptop-tas voor te kopen. Na lang twijfelen kwam de tas toe en ik was op slag verkocht!

IMG_0463

Zo een mooie grote tas, daar zwemt een laptop in en dat voelt toch niet helemaal veilig. Natuurlijk kon ik een mooie neopreen sleeve kopen, maar naaien is tenslotte mijn hobby, dus ging ik zelf aan de slag voor een hoes waar laptop en mijn werkschrift in konden. IMG_0462

En kijk, de print loopt door! Al had de flap wel iets mooier recht gemogen… maar mijn geduld was beperkt en uiteindelijk valt het eens er vanalles inzit bijna niet op.

IMG_0460

En de kleurtjes passen mooi. Zo, nu ben ik helemaal een volwassen werkneemster. Toch?

IMG_0464

woensdag

Het ultieme meisjes last-minute cadeautje

Ik zag het idee ergens, weet niet meer waar… maar het is echt een cadeautje dat je op 2 minuten in elkaar hebt. Heerlijk voor mensen zoals ik die eigenlijk maar goed functioneren onder deadline-stress!

IMG_0349

Nodig: knopen die je zelf kan overtrekken met stof en haarrekkertjes.
Hoe: stof over knop trekken volgens de handleiding, rekkertje door het oogje en klaar!

Nu nog een jongensversie van het ultieme last-minute cadeautje… tips zijn welkom!

zondag

Van zusjes en verjaardagen

Mijn zus en ik, wij zijn een stel… soms compleet tegengesteld, soms heel erg verbonden. Maar een ding is zeker, wij zusjes zien elkaar graag als zien we elkaar niet vaak.

We verjaren met 2 maanden verschil en zelden slagen we erin cadeautjes uit te wisselen op de dag zelf. Dus toen mijn kleine zus een verjaardagsetentje organiseerde de dag voor haar verjaardag, moest en zou ik iets zelf maken.

Het lukte, maar het was verschrikkelijk last minute (lees, ik kwam te laat op het feestje om het af te krijgen). Maar toch ben ik trots. De kleine versie van de tas uit Zo Geknipt met een gerecycleerd stuk rode skai aan de buitenkant en een stofje uit onze oma haar legendarische voorraad voor de voering. Alleen al het feit dat het gerecycleerde stofjes waren garandeerde me een hit bij de zus.

IMG_0456

Binnenin nog wat extraatjes:

IMG_0457

En zussen hebben ook tradities… als ik voor haar iets maak, krijg ik voor mijn verjaardag stofjes… Geweldig toch, een zus die in Antwerpen woont. Geweldige stofjes. Echt super. Dank u lieve zus!

IMG_0459

vrijdag

Plezier met restjes

Restjes stof weggooien, dat vind ik zo moeilijk! Op een swap enkele maanden geleden kreeg ik een prachtig voorbeeld wat ik er mee kon doen, oorbelletjes maken. Even googlen en ik kwam bij deze winkel terecht, waar ik mijn gerief vond.

IMG_0361

Zo op een bordje presenteert wel mooi, maar om cadeau te geven toch even met de cameo aan de slag:

IMG_0399

Niet met stof, maar heel populair tijdens het WK…

IMG_0405

En dan… een regenachtige vakantieweek later:

IMG_0444

Deze reeks doneer ik aan het goede doel, ze worden verkocht deze zondag 14 september op het feest van Chico Latino. Meer informatie vind je hier.

woensdag

Nostalgie

Heel lang geleden hield ik me uren bezig met armbandjes maken, je weet wel, van die vriendschapsbandjes. Ik heb ze bijna niet gedragen, het plezier lag helemaal in het maken, het geconcentreerd bezig zijn met die draadjes, nieuwe patroontjes verzinnen.
Deze zomer sloegen de LOOM bandjes me om de oren en nam ik mezelf voor niet mee te doen, nee, niet nog een hobby! Want ik wist, als ik daar aan begin geraak ik weer verslaafd zoals vroeger aan die vriendschapsbandjes.
Op het familiefeest waren de kinderen over actief met de LOOM, dus wat deed ik? Ik haalde ouderwets wat katoentjes uit. Puur op geheugen ging het nog allemaal. En ze waren geïnteresseerd…
De kindjes gingen naar huis, en ik deed ‘s avonds lustig verder. Heerlijk, zo een nostalgie…IMG_0443

PS: dit is een eerste ontstof poging… eens kijken of ik weer evenveel plezier vind in het bloggen als vroeger.

vrijdag

Ondertussen achter de schermen

Werd er heel wat gemaakt met het nieuwe speelgoed…

Gepimpte notaboekjes:

Gepimpte lampjes: kleurrijk en stijlvol

Babycadeautjes:

En nog wat kaartjes:

maandag

Gepimpte machinerie

We trokken met de naaiclub op weekend. Heerlijk!
Maar aangezien onze naaigroep nogal op een Pfaff-fanclub lijkt (niet de keepende krullenbol nee), leek een beetje personalisatie van mijn machine een goed idee. Bij deze, klaar 5 minuten voordat ik vertrok. Hoezo last minute?

donderdag

Van zieken en jarigen

Het is me het weekje wel. Twee familieleden onverwacht in het ziekenhuis. Door toeval wel hetzelfde, dat maakt bezoekjes eerlijk verdelen weer net dat gemakkelijker.

En om er toch het beste van te maken, kregen ze elk een zelfgemaakte beterschapskaart. Foto getrokken voor de persoonlijke boodschap in het hartje werd geschreven. Elk beetje kleur is welkom op een ziekenhuiskamer!

image

En er valt ook wat te vieren deze week in de familie, de pater familias wordt er 60 en ook dat moet gevierd. Dus werd er alvast een kaart gemaakt.

image

Het heeft best wat moeite gekost om goed te snappen hoe ik de letters en figuren mooi kon doen in elkaar vloeien. En doordat mijn speelgoed nog te nieuw is, bleef het karton ook redelijk hard plakken aan de mat.

Nu nog uitzoeken hoe ik de letters dikker krijg. En opletten voor mijn nieuwe verslaving: lettertypes zoeken op internet. Echt, niet aan beginnen… Zeg niet dat ik u niet gewaarschuwd heb!

maandag

Van kleedje tot jas

Een goeie naaivriendin ziet de dingen soms groots… Zo zag ze in het Louisa kleedjespatroon van Compagnie M een jas. En niet zo maar een jas, een super chique zomerjas. En het was me een grote eer om haar te helpen met het praktische in elkaar naaien. Kijk nu zelf, zo mooi, en dat voor iemand die nog nooit een jas gemaakt had!

jas 3

jas 1jas 2

Ik ben erg trots op mijn zeer beperkte bijdrage. Ze doet met dit jasje mee aan de wedstrijd van Compagnie M en het is dan ook met plezier dat ik een oproep doe om op haar te stemmen. Hoe doe je dat? Heel gemakkelijk, volg deze link en klik bovenaan rechts op het hartje.

Bedankt!

En wil je een tweede keer steunen? Dit kleedje was de inspiratie, en kan ook nog wel wat stemmetjes gebruiken hierzo.

kleed 1kleed 2

dinsdag

Nieuw speelgoed

Ik twijfelde al een tijdje… en toen was er een mooie aanbieding en twijfelde ik niet meer!

Mijn nieuwe speelgoed gaat me nog veel extra creativiteit bezorgen. Niet veel tijd gisterenavond, maar toch al de brooddoos van de wederhelft gepimpt. Benieuwd wanneer hij het opmerkt!

image