Nog eens een tas

Het is hier erg stil geweest. Niet omdat ik het beu was, maar gewoon omdat ik zoveel inspiratie had dat ik liever wat langer aan de naaimachine zat dan alles te bloggen! Nu het buiten donkerder wordt, en ook kouder op mijn naaiplekje, tijd om dat wat in te halen. Hier gaan we!

De tas met verzonken rits, ofte het recept 27 uit Zo Geknipt. Ik maakte al eens de grote versie. En die was mijn favoriet voor enkele maanden. En zorgde er zelfs voor dat ik even geen tassen meer maakte.

Maar na een tijdje werd ik onrustig. Het was wel een erg grote tas… en ik had voor een koopje magneetsluitingen kunnen vinden en na een bezoekje aan Maastricht ook mooie schuifgespen. Zij die het boek kennen horen me al komen… tijd voor de kleine versie! In hete temperaturen (kan u het zich nog voorstellen?) vond ik een kleine tas ook wel handiger.

Binnenin de zakken ook met een paspelrandje. Net zo handig om ze gemakkelijk terug te vinden. Zowel op de tast als op het zicht.

Achteraf gezien zou ik de magneet sluiting hoger plaatsen. Ik doe hem zelden dicht nu, al is het mijn vaste dagelijkse tas geworden. Je zou ook kunnen argumenteren dat ik gewoon minder in mijn tas zou moeten steken natuurlijk…

Stof: Brown Sewing Machine van Robert Kauffman bij Fabric.com. Schuifgespen en magneetsluiting van www.fournituren4fun.eu

Meimaand, communicantjesmaand

Zo ook ons nichtje.

Wat er op haar verlanglijstje stond: niets speciaals. Maar ze is zot van lezen en schrijven. En wil altijd leren naaien. 

Dus moesten er zelfgemaakte cadeautjes zijn natuurlijk.

De zak die ik voor de Sewalong maakte, kreeg nog snel een flocknaam erbij.

Een beetje zoals zij dat al voordeed, bedacht ik dat leuke notaboekjes erin doen zodat ze heerlijk kan schrijven wel leuk is.
Probleem: ik bedacht de avond voor de communie dat ik vergat notaboekjes met dikke kaft te kopen. Kijk, dan is een hoop materiaal in huis hebben handig! En denkend aan de mooie agendacover, en omdat ik van haar oma een overschotje stof kreeg van een kleedje dat ze maakte en waar ze helemaal zot van is ging ik aan de slag.

Ik begon met heel oude schriftjes (in eentje uit de stapel stond de naam van mijn oma...).

Met knutselrubber fabriceerde ik een cover om het wat stevigheid te geven. Door 2 stukken die elk de grootte van het schriftje hebben te verbinden met een smal stukje dat de rugvoorstelt, gaf het nog meer volume.

Hoe? Gewoon zigzaggen! Dat zorgt ervoor dat je het mooi kunt plooien.

En zo zagen ze er uit op het einde!

Zo Geknipt Sew Along - maart

Tot voor kort was dit mijn tweede tasje dat mee naar het werk ging voor mijn lunch. Mijn allereerste zelfgemaakte tasje:

Dat stofje, daar kreeg ik toch wel veel vragen over. Waar had ik dat gehaald?
Wel, het is een oud gordijn, dat volgens mijn 90-jarige oma nog in haar kinderkamer hing. Pure vintage dus!

Sinds die eerste tas, heb ik dat stofje opgespaard, tot ik wat beter kon naaien, tot ik een goed tas-patroon had. En kijk daar. Wauw, die tas van recept 27... net als voor velen ging ik watertanden. Aan de slag dus!

Patroon zelf uittekenen: check!
Stofjes knippen: check!

Hier is ie:

Ben er heel blij mee, maar er zijn wel wat probleempjes opgedoken, die gelukkig alleen ik nog zie.
Rond de rits had ik vlieseline moeten strijken, want die zijn uitgerokken, waardoor ik te veel stof had en dus moest "foefelen" met een extra plooitje aan de rand.

En de rits gaat enkel helemaal dicht als ik goed tegentrek, dus gebruik ik hem meestal zo:

Ik nam ook de tip ter harte om de binnenzak in een andere kleur te maken (ok, ik had ook niet niet meer genoeg stof over van de rest van de voering), maar ben er wel blij mee.

En dan... een nieuwe tas met een saaie oude agenda? Dat kon niet!
Een tijdje geleden vond ik dit geweldige knopen-etsy winkeltje. Tegen alle verwachtingen in was het er na enkele dagen al. Helemaal uit Thailand.
Dus de boekcover werd een agendacover met een libelleknoopje.

Ik knoeide wel even met de fijnere stof elastiek, die kwam er na de eerste keer zo tussenuit gesprongen.
Dus opnieuw, deze keer ietsje langer geknipt en met knoopjes op het einde (dat kon geen kwaad door de hele dunne elastiek) zodat het niet meer tussen het stiksel kon:

Een kleinere steek over de elastiek had waarschijnlijk hetzelfde effect gehad...
Edit: een kleinere steek is niet zo'n goed idee. Daardoor komt de naald soms in de rubber van de elastiek terecht en wordt deze minder sterk.

Zo Geknipt: Januari!

Ja hoor, het is nog januari (ja toch? echt?)
Ah ja, want op 1 februari vertrekken we op reis, en morgen nog werkendag. Dus ja, het is januari. Net op tijd dus voor mijn januari bijdrage voor de Zo Geknipt! Sew Along

Niet nu pas gemaakt, wel nu pas gefotografeerd in stijl en van commentaar voorzien.
Op de planning stonden recept 16 en 26, respectievelijk de zakdoekendoos en de zwemzak.

Van de zakdoekendoes maakte ik al een ganse reeks als kerstcadeautje. En hoe leuk omkeerbare dingen ook zijn, ik vond het wat veel extra stappen in het bandwerk en nu echt ook weer niet zooo nodig. Oh ja, en ik heb een haat-liefde verhouding met biais. Dus daaraan ontsnappen was een plus.

Dit werd hem (ok, eerlijk is eerlijk, overschotje van vorig jaar en de alombekende ikea stof):

Wat ik heb aangepast zie je in deze binnenste-buiten foto:

In plaats van 2 volledige patronen te knippen neem ik er maar 1 waar ik 1cm naadwaarde aan toevoeg en dan een rechthoek die 2cm breder en langer is dan de ovaal en die ik even overlock of zigzag (hier zigzag, want voor het overlocktijdperk).
Werkwijze identiek: goede kanten op elkaar, stikken, kartelschaar, doorhalen.
En dan de magische truc: opstrijkbaar zoomband. Bij Ikea koop je 10m voor 1,5 euro. Vreemde plastic gaas die als je er een strijkijzer op zet smelt. Daarmee plak ik dus het rechthoekje aan de doos.
Terug naar de beschrijving, mooi doorstikken.
Biais? Nee bedankt, gewoon de rand omzomen, centimetertje naar binnen en klaar is kees.

Recept voor de zwemzak dan. Gevoerd met katoen, dus eerder een turnzak.
Ok, eerlijk is eerlijk, daar heb ik me bijna volledig aan de beschrijving gehouden. Al kriebelden mijn vingers! Enige dat ik veranderde is de nestelogen. Had alleen kleine in huis en speciaal grote kopen voor 1 project met tang, nee, dan maar zo.

Toch 1 kleine bemerking bij de anders absoluut geweldige uitleg in het boek. Recepten en patronen tot op de letter volgen zit niet in mijn natuur. Toch deed ik hier zo mijn best dat ik moest lostornen! Stap 40 en 41 hadden volgens mij omgekeerd moeten staan. Want in stap 40 stikte ik de bodem al, om dan in stap 41 te ontdekken dat de lusjes er nog tussen moesten.
Maar, al bij al, meer dan geslaagd!