Afscheid

Afscheid nemen is niet gemakkelijk. Dus proberen we dat te verlichten. Ik doe dat door te naaien. Veel te naaien. Maar zelfs in zo een actieve modus, krijg ik niet op mijn eentje 20 cadeautjes bij elkaar voor het team van de palliatieve afdeling.

Daarvoor hebben we dan naaivriendinnetjes! Ik ging nog op stoffenzoektocht in Kapellen. En kreeg letterlijk tranen in mijn ogen toen de verkoopster uit de reserve nog een groene rol van de Soft Cactus tevoorschijn toverde.

Op onze naaiavond hielp iedereen een beetje. Nog enkele stuks bijmaken en dan kunnen we een hoop mensen blij maken.

Dankjewel zeggen in stijl

Nu ik niet meer vijf keer per week naar het ziekenhuis rijd, valt er een beetje een leegte. Vooral omdat we daar allemaal, zieke en familie op zo een geweldig prachtige manier opgevangen werden. Iedereen kende ons bij naam en toenaam, en de familiebanden (wees gerust, in onze familie is dat echt niet evident). Dus willen wij op allerlei manieren het team van de afdeling een hart onder de riem steken zodat zij hun prachtige werk verder kunnen zetten.

Het dekentje was heel erg populair bij de verpleegsters. Zowel het motiefje als het feit dat het zelfgemaakt was. Toen een stagiaire haar laatste dag had, wilden we haar iets meegeven, dus ging ik op zoek naar een andere kleur van hetzelfde stofje. Het nieuwe Zo Geknipt boek lag te popelen om uitgeprobeerd te worden, dat was een mooie combinatie.

Het viel in de smaak… dus volgt er nog voor de rest van het team.

Het ultieme meisjes last-minute cadeautje

Ik zag het idee ergens, weet niet meer waar… maar het is echt een cadeautje dat je op 2 minuten in elkaar hebt. Heerlijk voor mensen zoals ik die eigenlijk maar goed functioneren onder deadline-stress!

Nodig: knopen die je zelf kan overtrekken met stof en haarrekkertjes.
Hoe: stof over knop trekken volgens de handleiding, rekkertje door het oogje en klaar!

Nu nog een jongensversie van het ultieme last-minute cadeautje… tips zijn welkom!

Van zusjes en verjaardagen

Mijn zus en ik, wij zijn een stel… soms compleet tegengesteld, soms heel erg verbonden. Maar een ding is zeker, wij zusjes zien elkaar graag als zien we elkaar niet vaak.

We verjaren met 2 maanden verschil en zelden slagen we erin cadeautjes uit te wisselen op de dag zelf. Dus toen mijn kleine zus een verjaardagsetentje organiseerde de dag voor haar verjaardag, moest en zou ik iets zelf maken.

Het lukte, maar het was verschrikkelijk last minute (lees, ik kwam te laat op het feestje om het af te krijgen). Maar toch ben ik trots. De kleine versie van de tas uit Zo Geknipt met een gerecycleerd stuk rode skai aan de buitenkant en een stofje uit onze oma haar legendarische voorraad voor de voering. Alleen al het feit dat het gerecycleerde stofjes waren garandeerde me een hit bij de zus.

Binnenin nog wat extraatjes:

En zussen hebben ook tradities… als ik voor haar iets maak, krijg ik voor mijn verjaardag stofjes… Geweldig toch, een zus die in Antwerpen woont. Geweldige stofjes. Echt super. Dank u lieve zus!

Ondertussen achter de schermen

Werd er heel wat gemaakt met het nieuwe speelgoed…

Gepimpte notaboekjes:

Gepimpte lampjes: kleurrijk en stijlvol

Babycadeautjes:

En nog wat kaartjes:

Cadeautjestijd

December is traditioneel cadeautjestijd! Ik deed mee aan 2 swaps (meer daarover in een volgend berichtje), maar er waren ook jarigen in de familie en natuurlijk Kerst!

Eerst de jarigen: voor een sterke madam die het na zware chemokuren altijd een paar graden kouder heeft dan wij, een heerlijk warm en stijlvol dekentje. Het eerste dat ik maakte en man heb ik gevloekt om katoen en langharige fleece een beetje overeen te doen komen!

Voor een jarige juffrouw in de familie een kleurrijke pennenzak, zo eentje waar de 6-jarigen in haar klas misschien wel eens jaloers op zouden kunnen worden.

Het weekend voor kerst sloeg plots de tijdsgebrekpaniekangst toe… een heel avondje stofjes knippen en fournituren uitzoeken gaf dit als resultaat. Genoeg om me een paar avondjes (en dagjes) achter het machien bezig te houden.

De tapijtstof is een overblijfsel van toen mijn oma haar zetels liet herbekleden enkele tientallen jaren geleden. Nu is ze 92 en de zetels worden dagelijks gebruikt. Alleen heeft ze last van de harde houten armleuningen. Dus ik heb daarmee een soort kussentjes gefabriceerd die het aangenamer moeten maken. Ter gelegenheid neem ik daar nog wel eens een foto van, het was in ieder geval een groot succes!

Mijn zus vroeg een klein toilettasje, waar niet te veel in moest kunnen. Leek me ideaal om eens de strijkvinyl te testen. Zelf was ik niet helemaal tevreden van het resultaat, maar de zus was helemaal in haar nopjes. Geslaagd dus!

Ze kreeg er ook nog een pennenzakje bij, de onderste op deze foto. Ze mocht kiezen, ik vond ze namelijk alle twee even leuk… en nu herbergt de bovenste al mijn haaknaalden en ander nuttigs dat ik kan gebruiken voor het strependekenproject.

Een tante met hond zou eerst een hondenpoepzakje krijgen uit Zo Geknipt, maar net op het laatste moment werd ik getypt dat ze wat ze nu gebruikt niet echt wil inwisselen. Een ritstasje komt altijd van pas, dus kreeg ze dat. En ik heb ook wat geluisterd naar wat ze nog mooi vond, dus als ze in februari verjaart krijgt ze de rest!

Mijn mama is deel van een tweeling, en die hebben dezelfde smaak. De tijd dat we vonden dat we niet zomaar hetzelfde konden geven is lang voorbij, dus kregen ze elk een gepimpt ikealampje.

De winnaars!

Zitten jullie klaar? Ik wel.

Eerst en vooral ben ik super blij met alle positieve reacties. Dat is altijd leuk. Echt waar. Een eerste voornemen voor volgend jaar dringt zich op: een keer meer een reactie nalaten op een van de vele blogs die ik vol verwondering lees. Want een complimentje doet iedereen al eens deugd!

Maar, de orde der zaken…

Eerst schreef ik al jullie namen op papiertjes en legde ze op tafel met de prijzen erbij. Dat zag er zo uit.

De papiertjes werden vakkundig opgeplooid en er werd een onschuldige hand gezocht. Wegens geen kinderen in huis, is het die van de wederhelft geworden. (die van het hele opzet weinig tot niets begreep)…

En de eerste naam was: Cindy Godts! Als eerste krijgt ze automatisch haar 3 keuzes, dus Cindy, dit pakketje komt jouw richting uit:

Het volgende papiertje had de naam LiesbethCreatief erop! Van haar keuzes was enkel het ritszakje er nog, maar dat komt dus jouw richting uit!

Toen kwam Lady Stitch uit de papiertjes, en gelukkig had ze een tweede keuze opgeschreven voor foto 3, want hierdoor krijgt zij een half metertje van deze stof:

En toen kwam Wannesraps, die ook een tweede keus aangaf en als dusdanig volgend stofje in de brievenbus mag verwachten:

Nog een papiertje (dit werd het moment waar de wederhelft echt niet meer mee was, en dus gewoon papiertjes bleef trekken met een meewarige blik): Marianne haakt & naait. Zij zag de maskertjes wel zitten en die zaten nog in de prijzenpot, dus bij deze jouw pakketje:

Toen was er nog een zakdoekdooshoes over… dus zei ik tegen de wederhelft, zie dat je iemand trekt die dat gekozen heeft! En zowaar, Annet Lugtenburg kwam eruit!

Toen gaf de wederhelft het op… en ik keek mijn prijzenpot na. Er waren nog 2 t-shirtjes, waar er maar 1 iemand interesse in had, dus die krijgt het gewoon! Laloe_H, deze komt naar jou!

En zoals in de vorige post al een beetje verklapt, kan ik nog wel een half metertje van het populairste stofje missen, dus selecteerde ik de papiertjes zodat ik enkel de geinteresseerden bij elkaar had. En de winnaar: Els Arnauts

En als laatste vond ik nog 2 extra maskertjes, die gaan naar: Marjan

Zo, als de winnaars zich nog dit weekend bekend maken, kan alles volgende week op de post! Stuur even een mailtje naar spruitje[at]outlook.com

En bij deze heb ik mijn best gedaan om van deze vrijdag de dertiende toch een beetje een geluksdag te maken!

Nieuwe look = kies-je-eigen-pakket-give-away

Moeilijk om te missen, hé?

Ik kwam via via in contact met een super grafisch ontwerpster, die me een banner bezorgde. En natuurlijk wordt er ook een labeltjes versie geproduceerd.

Ik heb eindelijk het gevoel dat mijn blog nu “volwassen” is geworden. En er helemaal uitziet zoals ik graag wil en met mijn geliefkoosde koosnaampje in plaats van het anoniemere Spruit.

Dat behoort een klein feestje, namelijk een give-away! En ik dacht, laat ik het ineens goed doen, aangezien ik na een uur met alles voor me er niet in slaagde pakketjes samen te stellen, mogen jullie dat gewoon zelf doen!

Van elke foto mag je 1 ding kiezen, leuk toch?

Foto A : een kleinigheidje. Voor jezelf, of om in te pakken en onder de kerstboom te leggen.

Nummer 1&2: niet-omkeerbare zakdoekdooshoes, vrije interpretatie van patroon uit Zo Geknipt
Nummer 3 = je krijgt de 3 maskertjes!

Foto B: keuze uit iets voor kleine kindjes of grotere kindjes en volwassenen

1&2: orde met rits uit Zo Geknipt
2: t-shirt met enveloppehals uit Growing Up Sew Liberated
3: t-shirtje uit Ottobre, geen idee meer welke

Foto C: Stof!! Een halve meter om precies te zijn.

Stof 1 = Michael Miller, Big Daisy Dots Brown (voorgewassen)
Stof 2 = Whistler Studio Style, Presents Blossom (Windham Fabrics)
Stof 3 = Skelanimals

Ik maak van vrijdag 13 december gewoon een geluksdag, dan trek ik namelijk winnaars. Ja hoor, meervoud! Tot alles weg is.

Hoe doe je mee? Heel simpel!

Laat een reactie na en zet er je keuze per foto bij, een tweede keus geven mag ook!

Bijvoorbeeld: foto A kies ik 1, bij foto B liefst 3, bij foto C 1, en als tweede keus 2.

Succes!!

Naaien in de zetel voor TV… heerlijk

Zoals ik al eens eerder meldde, mijn naaihoekje is boven op de gang. Fijn een eigen plek, maar niet echt verwarmd. En met het begin van dit koude weer ben ik nog niet gehard!

Dus was het leuk te ontdekken dat ik met de hand naaien toch wel liever deed dan ik gevreesd had. Vooral als er snel resultaat te zien is.

Ik beloofde hier al nog een verhaal over de babyschoentjes. Hier gaan we!

Op mijn pinterestbord staan heel wat versies. Die ik dan nauwkeurig met elkaar vergeleek. Wegens de koude, wilde ik me tegen beter weten in toch maar eens aan de vilten versie met de handmatige festonsteek wagen. En toegegeven, ook wel door tijdsgebrek.

En leuk, snel en fijn dat het was! In alle eerlijkheid, er werd zelfs een paar gemaakt ter plaatse op het verrassingsfeestje terwijl we wachtten op het feestvarken. Ideaal dus voor onverwachte babybezoekjes!

Deze hoorden nog bij het vorige pakketje:

Aangezien de toekomstige mama zelf een handwerkfanaat is, kreeg ze er nog een setje bij om zelf te maken, ter afwachting van de geboorte.

En deze waren op bestelling:

Ik volgde pas ook een Rode Kruis cursus en schreef me in als vrijwilliger bij onze lokale afdeling. Een van de toffe lesgevers was net papa geworden. Dus kreeg die een aangepaste kleine attentie!

Cadeautjes voor nieuw leven

De tas voor de Russische toekomstige jongensmama stond hier maar leeg. Dus ging ik op zoek naar leuke kleine cadeautjes. Ze mocht ook zelf even op mijn pinterest sneusteren en haar favorieten doorgeven.

Babyschoentjes en een mutsje moest het worden, het werd meer!

Voor het mutsje gebruikte is deze handleiding. Ik gebruikte geen fleece, maar bio katoen tricot. Eenvoudig en mooi! Volgende keer maak ik misschien de oortjes toch ietsje kleiner.

En hier twijfelde ik over… ik kan tegenwoordig Facebook niet opendoen of ik zie wel een discussie rond omgaan met kleine kinderen, en de tut (speen) is daar vaak onderwerp van gesprek. Maar ik had zo’n mooi lint. En een leuke clip gekocht bij Liel. Dichtstikken, kamsnap erop en het was af. En goedgekeurd door de aanstaande mama! De zorgen waren nergens voor nodig. En het was natuurlijk helemaal zoals mezelve last minute…

En die babyschoentjes? Die houdt u nog tegoed… dat is een verhaal op zich!

Weer een tas…

Maar een speciale tas deze keer. Een luiertas voor een zwangere vriendin!

Zo een vriendin die niemand tot last wil zijn en weigert een babylijst aan te leggen, ze heeft toch de spulletjes wel. Zo een vriendin die er op staat altijd iedereen een super lief geweldig zelfgemaakt cadeau te geven. Dus kon ik helemaal niet achterblijven! Vooral toen ik de perfecte stof tegenkwam voor een toekomstige Russische Jongensmama!

Dus werd het een luiertas. Mijn pinterestbord werd volgeprikt met ideetjes en de toekomstige mama werd onder lichte dwang vriendelijk verzocht toch een favoriet te kiezen. Ik heb tenslotte geen kinders, en weet dus niet wat voor een tas het handigste zou zijn?

Ze koos voor dit patroon. Goed, daar kon ik mee aan de slag. Al voegde ik er wel een verzonken rits en gevoerde zakken aan toe. Maar ik vond toch dat ze dat andere geweldige idee schromelijk over het hoofd zag.

Dit werd het:

Het lijkt een normale messenger bag stijl.

Maar uit de opening die je overhoudt bij een verzonken rits komen de flapjes te voorschijn waarmee je de tas aan de kinderwagen kan hangen. Voor een stadsmama zonder auto een must om gemakkelijk de bus en metro te kunnen nemen!

Achteraan een grote ritszak

De flap sluit met magneetjes.

De schouderband is aan 1 kant met een grote musketon bevestigt. Zodat hij gemakkelijk kan weggestopt worden als de tas over de kinderwagen hangt voor lange tijd en niet op de grond sleept.

De tas was gevuld met andere cadeautjes voor het verrassingsfeestje dat we organiseerden op haar laatste werkdag. Maar die ziet u in een volgende post!

Stof: Matroushka van Kokka, voering: verkleurde Minimals (wasaccidentje, maar kwam hier perfect tot zijn recht) uit Modecoupon, fournituren van www.fournituren4fun.eu