CAL 2014: de vooruitgang

Ik heb er mooi aan verder gewerkt, maar door de drukte niet meer geblogd. Hier is hoever ik al geraakt ben. Vorige week, de star stitch, die is er nog niet. En het zou wel kunnen dat het nu eventjes blijft liggen wegens andere projectjes, daar lees je binnenkort waarschijnlijk meer over!

Maar dus, hier gaan we met de volgende rijen van het strependeken.

Rij 6

Een eenvoudig rijtjes stokjes met Lavendel.

Rij 7

Het snelste rijtje uit de reeks: halve stokjes met Teal

Rij 8

Het begin van het Catherine Wheel. Dat ziet er moeilijk uit! En losser haken, hoe doe je dat dan? Wel, gewoon met een naald groter. Enkele keren lezen en hup we zijn weg met de kleur Cloud Blue en naald 5. Halverwege, eens het bijna automatisch gaat, een kleine twijfel. Gaat dat wel uitkomen? Maar ja hoor, mooi uitgekomen op het einde!

Rij 9

De bovenkant van het Catherine Wheel, in Denim. Zo 7 halfgehaakte stokjes op een clover naald is denk ik toch het maximum… even laat ik me verleiden tot het gebruik van mijn oude goedkope naald, maar na 1 wieltje wissel ik al weer!

Rij 10 en 11

Verder met het Catherine Wheel, per toer gaat het vlotter!

Rij 12: knoeien met stokjes

Na een moeilijker patroon terug stokjes met Midnight, heel erg donker blauw, dat lijkt eenvoudig, toch? Maar het is best wel even goed opletten om ze op de juiste plek te plaatsen, te tellen, en weer uithalen, en weer tellen… vooral in de lossenboogjes haken gaat me slecht af, alles trekt schots en scheef. Dus na het haken stukje voor stukje de stokjes mooi verdeeld tot het er iets of wat toonbaar uitzag.

Rij 13: frustratie alom

Gewoon halve stokjes met Sherbet, een lichte kleur, dus mooi zichtbaar, kan niets mis mee gaan, toch? Oh jawel, 5 keer opnieuw begonnen, jawel, 5 keer! Omdat het tellen niet klopte. Ik kreeg maar niet juist waar ik de eerste steek moest zetten om mooi uit te komen. Pffff.

Rij 14: de rust keert weer

Stokjes, met de kleur waar ik niet zeker over was. Grape. De wederhelft is er blij mee, en ach, dat telt ook aangezien na al dit werk dit deken zeker op een zichtbare plek eindigt!

 

 

 

Ook zin om mee te doen? Je vindt de algemene informatie bij Tertia en Jolanda. Twijfel je nog? Kom eens kijken naar gelijkgezinden op deze facebookpagina. Kan je de volgorde van je kleurtjes niet bepalen? Probeer dan dit geweldig tooltje eens.

Ik haalde mijn Stylecraft Special DK bij deze webshop en ben heel tevreden van de service.

Vragen? Stel ze gerust!

Zei er iemand tas?

De vorige tas was een absoluut succes: dagelijks gebruikt, eenvoudig in elkaar zonder gevloek en veel complimenten. Tijd voor een experiment!

Als ik naar die oude/nieuwe hobby ga, moet ik onder andere volgende spulletjes mee:

Nu had ik toch echt geen tas waar dat mooi allemaal inpaste. Of was het geen mooie tas waar het inpaste? In ieder geval had ik plots een bestemming voor een stofje dat ik heilig bewaakte. Ik nam het ondertussen beruchte en befaamde recept 27 uit Zo Geknipt en na veel rekenen en nameten tussen de patronen en mijn eigen gemaakte tassen, nam ik papier en potlood bij de hand om een op maat gemaakte tas te tekenen.

De tas werd iets hoger en vooral een stuk breder.

En dan de details en de lessen:

- erg trots op het doorlopen van de print aan de voorzak. Goed dat er een paspel tussensteekt, of je zou de voorzak bijna niet meer zien. Heb de voorzak ook in 3 in plaats van in 2 verdeeld.

- de binnenzak deed ik met een frivool muzikaal stofje. Net iets te druk voor een buitenkant, maar ideaal voor de binnenzakken. Die trouwens aan zowel voor als achterkant zitten, met aangepaste grootte zakjes en enkele potlood zakjes. (of hoe noem je dat?)

- alles past er precies in!

- Ik dacht slim te zijn en de 8cm die gebruikt wordt voor het “verzinken” van de rits te verminderen. SLECHT IDEE! Het is uiteindelijk goed gekomen, maar het heeft bloed (van in de speldjes prikken met mijn vingers), zweet (het was midden in de hittegolf) en bijna tranen (van frustratie op mijn eigen koppigheid) gekost om er te geraken. Sanne en Riet hebben ALTIJD gelijk!

Nog eens mooi in de zon, zo zie je ook het detail van de doorstikte band:

Stof: Michael Miller Big Daisy Dot Grey van Fabric.com, Paarse katoen uit Modecoupon, fournituren bij www.fournituren4fun.eu

Nog een nieuwe stap

Een hemdje, dat wou ik toch ook nog eens maken! Maar geen zonen, en dus moest ik op zoek naar een leuke jongen om iets voor te maken.

De oudste zoon van een vriendin/collega wond me helemaal rond zijn vingertje en niet lang erna kwam ik een leuk stofje tegen. Zo was daar een hemdje:

Een paar mankementjes in mijn ogen:

• bij het overtekenen van het patroon was ik een deeltje vergeten, het kleine driehoekje om onderaan de panden met elkaar te verbinden.
• dan maar een biais… maar ook daar heb ik wat snel willen zijn, dus niet perfect

De vriendin/collega en de zoon vonden mijn opmerkingen maar gezeur… het hemdje was volledige goedgekeurd! Nu wil de jongste zoon ook een… dat komt in orde!

Koppig in het kwadraat… de teleurstelling in het kwadraat

Zondag was vooral bekomen van het geweldige trouwfeest. En familiebezoek. Het kleed werd even vakkundig genegeerd. Wat redelijk moeilijk was, aangezien het project de hele eetkamertafel had ingepalmd.

Ach, we leven toch buiten met zo’n temperaturen. En mijn naaihoekje is boven, onder het dak. Véél te héét!

Maandag, na een dag op het werk (leve de airco!) zette ik me eens de temperaturen het toelieten aan het verdere lostorn werk. Genoeg lostornen zodat ik mooi de blinde rits kon inzetten. En kijk eens aan, zo goed is me dat nog nooit gelukt! Helemaal onzichtbaar (bovenaan nog niet, moest nog verder afgewerkt) en de lijn loopt mooi door.

Met rits kon er gepast worden… en wat was ik teleurgesteld… mijn prachtige jurk trekt en er zit vanalles aan dat me tegenzit. Al best dat ik dus een reservejurk had voor het trouwfeest, en ergens ook wel blij dat ik niet zaterdag tot deze conclusie kwam.

Ik lach wel hoor, maar dat had meer te maken met de grapjes van Mr Spruit…

Mijn opmerkingen:

- het is niet echt symmetrisch… ligt waarschijlijk ook wel aan mijn figuur

- waar bovenstuk in rok overgaat is he veel te breed en “bloest” het ook

- op de buik zit het dan weer net aan de krappe kant, waardoor de mooi klokkende rok niet naar mijn zin valt

Nog wat extra fotootjes van de achterkant:

Van opzij zie je het “bloesen” goed. En ook nog iets anders… dat is niet wat je samen met Mr Spruit denkt. Nee, dat zijn de nepen die wel heel toevallig uitkomen. En die in deze gladde stof duidelijk niet weg te stomen zijn. Ik heb geprobeerd, echt waar.

Conclusie: het kleed hangt zo aan de kant. Tot ik er eens met een expert over kan brainstormen hoe ik het alsnog kan aanpassen. Want de kleuren vind ik geweldig. En het idee van een kleed met V-hals/cache coeur en klokkende rok ook. Misschien moet ik het patroon nog eens een kans geven in een gewoon katoentje. Misschien.

Misschien moet ik maar eerst even iets anders proberen.

Koppig in het kwadraat… part 3: toen was het zaterdag

Bent u nog mee? We kwamen van volledig optimisme op maandag en opgetogen hoop bij het slapen gaan op donderdag. Nog een avond en een dag. Dat moest lukken!

Alleen… vrijdagavond hadden we geweldig leuk bezoek. Een vriendin die ik wat wegwijs maak in het naaien had via via een aanbieding voor haar eigen naaimachine gevonden. Of ik dat machien niet eens wilde testen?

Dus kwamen zij en de verkoopster langs en installeerden we ons op het terras.

En leuk dat het was! De verkoopster kon ons heerlijk boeien met haar stageverhalen bij een grote modeontwerper. En wist ons 2 dagen voor datum ook al te verklappen welke ontwerper onze nieuwe koningin zou dragen. Het werd laat…

Zaterdag moesten er natuurlijk ook nog gewoon zaterdagse dingen gebeuren. Uitslapen, inkopen doen, beetje oprommelen. Hoort u me komen?

Toen Mr Spruit om 15u15 riep dat we echt bijna gingen vertrekken en ik dus best maar iets deftig aandeed (ipv een lekker zomerse tuinjurk), moest ik mijn nederlaag toegeven. Hieronder exact het beeld hoe ik de machine en jurk achterliet.

Ik pleit wel verzachtende omstandigheden: de uitleg klopte gewoon niet! En hier komt de uitleg van de koppigheid in het kwadraat.

Normaal ben ik veel te koppig om werkbeschrijvingen stap voor stap te volgen. Maar aangezien ik de testjurk zonder voering maakte en er dus een tijdslimiet was, besloot ik flink te doen wat Butterick me aanmaande. En zo driegde ik voering en buitenkant van het bovenstuk aaneen, alsook de zijkanten. En toen de rok eraan moest, deed ik dat dus aan beide bovenstukken. Geen probleem denkt u? Jawel hoor, er moest nog een rits in tussen dat beleg en buitenstuk. Ik had me ook nog eens voorgenomen om alles mooi met de overlock af te werken, en dus betekende dit héél wat uithaalwerk, op zaterdagmiddag, met de klok die vooruittikte.

Hieronder een foto op zondag, na de trouw. Het lijkt toch al op een kleed!

En op deze foto zie je mooi hoe de halslijn vooraan uitgesneden is.

Nog een deel te gaan…

Koppig in het kwadraat… part 2

Na de zwoele maandagtestjurk, een dinsdagse verjaardag, begon het echte werk dus pas op woensdag.
Vertelde ik al dat het trouwfeest de zaterdag van diezelfde week was? Nee? Tja…
Eerst werden de aanpassingen van de testjurk vakkundig geregen. En de rest weer uit elkaar gehaald. Dat was het moment waarop meneer Spruit besefte dat ik eigenlijk nog helemaal nergens stond.
Maar dus. Gelukkig beperkten de aanpassingen zich tot het voorpand van het bovenstukje. Op de geweldige patroonplastiek was de aanpassing heel eenvoudig te maken. De foto is niet 100% duidelijk, maar de rode lijn geeft de “uit te snijden” halslijn weer.Voor en achterpand van het bovenstuk werden met 1,5cm naar de rok toe verlengd.
(het was dat of een betere push-up BH zoeken, en shoppen met dit weer? nee bedankt)

Dat aanpassen viel al bij al nog mee. Hopelijk het eindresultaat ook!
Om het patroon op de stof af te tekenen gebruik ik normaal patroongewichtjes. Maar die lagen op de oververhitte bovenverdieping, dus werd ik creatief. Mijn naaidoosje en het presentje dat we van de trouwers kregen de zaterdag ervoor op het burgerlijk huwelijk kwamen geweldig van pas.

Koppig in het kwadraat… part 1

Een huwelijk van goede vrienden… dat was dé gelegenheid om voor mezelf nog eens iets te maken. Kwestie dat die goede voornemens wat vorm krijgen, nietwaar?

Het begon met een patroontje dat ik bij Koekepeertje op de kop kon tikken in de solden. De Butterick B5603, optie C zou het worden, dat is de achterste links.

Iets voor het patroon toekwam (lang geleden al…) had ik bij de modecoupon een metertje gekocht van de stof die ik al gebruikte voor de correspondentie-map. Donker appelblauwzeegroene bloemetjes. Vond ik wel feestelijk. Aangezien Sint-Niklaas wat ver ligt, en ze net hun online shop lanceerden, waagde ik me aan het online nabestellen. Wat een teleurstelling toen ik hetzelfde patroontje, zelfde kleurtjes, maar in een soort van “dia-negatief” uit de enveloppe haalde.

Maar geen nood, net voor de officiële solden maakte mijn geweldige naaiclubje een uitstap naar Stoffen Van Leuven, met een gezellige avondopening. En daar vond ik na veel overleg met de madammen een leuke stofcombinatie.

Maar ik dwaal af.

Het begon met een testjurk, in een teststofje. Want ik wilde niet zomaar in mijn veilig veroverde laatste metertjes stof knippen. Op een zwoele maandag zette ik de laatste stukjes in elkaar. Het bleek wel héél preuts aan de neklijn, wat ik had kunnen weten moest ik dit gegoogled hebben zoals ik deed om bovenstaande foto te vinden. Oordeel zelf, het was exact zoals op onderstaande foto:

Hier is een foto na best wat halsuitsnijding aanpaswerk. Niet gelijk afgespeld, nee, er was dan ook geen spiegel. De rechterkant (zoals u er op kijkt, mijn linker dus) wordt de goeie!

Hoe het verder loopt? Dat is voor een volgende keer. Nu eerst nog wat van het mooie weer genieten!

Gebruiksgemak

Er wordt hier wat minder geblogd. Om de eenvoudige reden dat ik nogal durf vloeken op de online blogger editor. Foto’s worden van hier naar daar gezwierd, ik krijg ze nooit waar ik wil, tekstgrootte ziet er totaal anders uit. Onhandig!
Dus ging ik op zoek op het www. Er moesten betere manieren bestaan. En ja hoor, de zoektocht bracht me al snel bij andere gefrustreerde bloggers. En ik nam deze tip aan: Windows Live Writer. Een gratis programaatje in Windows zelf, dat eens gelinkt aan je blog werkt als een eenvoudige tekstverwerker. Waar ik lekker zelf kies waar ik alles zet!
Eerste impressie: dik onder de indruk en tevreden! Het duurde niet meer dan 5 minuten voor ik alles gevonden had. Enige waar ik even op moest zoeken: tags. En ze stonden voor mijn neus bovenaan onder de noemer categorie.
Nu moet ik enkel nog eens kijken hoe ik gemakkelijk foto’s in mijn berichten krijg die NIET op picasa staan. Want picasa doet raar, namen van mappen veranderen en daardoor verdwijnen de foto’s uit de posts. Denk dat alles nu terugstaat. Alle suggesties welkom!
Ondertussen ben ik ook een enthousiast lid van Naaitselaar, de naaigroep in Aartselaar. Niet dat ik er woon, maar het is ook niet ver. En leuk dat het daar is! En ja, ik leg het graag uit. Letterlijk en figuurlijk. Dus toen we hoorden dat er nogal wat mensen eens een rokje wilde maken, werd het een sew along die ik probeerde in goede banen te leiden. De meesten gingen met een (bijna) afgewerkte rok naar huis. Ik dus lekker trots! En kreeg ik daarvoor toch wel een cadeautje zeker? Dat was niet nodig dames, ik had er net zoveel plezier in! Het hele verslag van de avond werd vakkundig neergepend door Veerle en kan je hier lezen.

Oh ja, en dat bloglovin... dat probeer ik dus ook maar eens: Follow my blog with Bloglovin